donderdag 26 november 2009

Update...


Na een lange periode is het weer tijd voor een update.

Helaas zaten een aantal dingen tegen en was het druk - te druk om goed de tijd te nemen voor een volgend blog. Zelfs de hexagon bleef liggen. Nu hoop ik weer wat meer tijd te hebben voor andere dingen.

Ik zal vertellen waar de tijd bleef...
-ik was ziek, met veel pijn maar gelukkig aan de beterende hand...
-mijn oudste zoon was jarig en werd elf...
-mijn moeder van 85 ondergaat komende maandag een operatie voor een nieuwe heup en dat heeft heel wat voeten in aarde...
-er is iets vreselijks aan het licht gekomen op school bij Roos in de klas...
-een aannemer heeft een aantal dingen in huis bekeken en een offerte gemaakt...
-het was erg druk met de prik der prikken - extra uren werken en vaak weinig tijd en vele armen te prikken...
-er is een tekening gemaakt voor een andere keuken...

En om daar nou even bij te blijven... in de nieuwe keuken heb ik een prima plek in gedachten waar mijn kostbare boerenbont kan staan - om er echt mee te pronken en om het te gebruiken - want nu gebruiken we vaak nog de 'oude' plastic borden en bekers die we hadden (en reuze handig waren) toen de kinderen heel klein waren. Gemakshalve ga ik er maar vanuit dat er nooit meer iets zal vallen en dat we niets meer omstoten... (hahaha)...


De diepe borden die de zelfgemaakte wintersoepen extra lekker laten smaken.



Eierdopjes, schaaltjes en peper en zout stel


Theepot, mijn favoriete drank. Ik heb een neus voor mensen die koffie drinken, die geur is zo sterk dat ik het op 'lange' afstand al ruik...

Soepkommen, stapelbekers en petit four schaaltjes...


En natuurlijk de 'gewone bekers' en de kop en schotels.

Al het boerenbont servies bij elkaar is nog lang niet compleet. Gelukkig heb ik nog gelegenheden te over om verder te verzamelen voordat de keuken er ook daadwerkelijk in zit. De Sint, Kerst en mijn verjaardag. Ik verwacht dat het hele zaakje wel compleet zal zijn voordat ik afscheid moet nemen van het 'oude vertrouwde' plastic...

woensdag 4 november 2009

De herfst is nu echt begonnen...

Wanneer de herfst 'echt' is begonnen krijg ik altijd een beetje last van de herfstblues. Ik kan niet meer te pas en te onpas op mijn fiets op pad zonder een nat pak. Daar baal ik dan een beetje van, ik moet altijd wennen aan het 'meer' thuis zijn. Daarom ben ik gisteren begonnen de fleurigheid in huis wat meer te benadrukken...





Ik geniet in de herfst uiteindelijk wel weer van het binnen zitten, de kaarsjes gaan weer eerder aan, we eten wat andere gerechten, ik bak regelmatiger zelf brood en doe van alles om de sfeer van het seizoen te benadrukken.


Daarentegen heb ik niet het gevoel altijd maar overal naartoe te kunnen wanneer het in me opkomt. Alles hangt ten slotte af van het weer wanneer je een hekel hebt aan fietsen in de regen. (Of met de gladheid... vorige winter viel ik door de gladheid met mijn fiets en brak mijn enkel/been; Toen had ik pas een opgesloten gevoel, in een rolstoel in huis, afhankelijk van andere mensen... Wellicht dat het dit jaar dan wat meer mee zal vallen...)





Ik heb een gezellig gekleurd blad op de tafel staan waar zo'n beetje alle waxinelichtjes bij elkaar op staan. Daat geeft 's avonds ook nog behoorlijk wat sfeerlicht.





Natuurlijk mogen bloemen niet ontbreken bij het huiselijke gevoel. In de zomer zet ik eigenlijk nooit bloemen neer, gaan snel dood en ik ben nauwelijks binnen te vinden. In de herfst daarentegen neem ik al snel een bosje mee, staat zo gezellig...





Ik heb een paar winters geleden een cursus mozaïken gedaan en daar deze tegel gemaakt. Het is eigenlijk een spiegel met een hele brede rand. Op het spiegeltje staat nu een klein bloempotje waarvan ik de onderrand ook het gemozaïkt. Nu even zonder plantje, daarom de bloemen er maar op gezet. Mozaïken is ook heel leuk om te doen... Wellicht is er deze winter wel weer een gezellige cursus...




Op de houtkachel staan 9 vaasjes met kunstbloemen in verschillende kleuren. Doet ook zo gezellig aan. Wanneer de kachel aangaat moeten natuurlijk de vaasjes eraf, maar voor zulke leuke vaasjes is altijd een plekje te vinden.




In de hal naast de voordeur staan glazen flessen die ik al jaren heb maar nog altijd supermooi vind. De kleur blijft me aanspreken en ook de verschillende modellen blijf ik prachtig vinden. Ze verhuizen regelmatig van plaats door het hele huis heen maar staan uiteindelijk nooit in de kast, daar zijn ze te mooi voor...