zondag 19 september 2010

Shame on me...


In periodes dat ik me een beetje 'strak in de tijd' voel heb ik een uitermate overzichtelijk en bevredigend systeem voor de administratieve dingetjes van het leven...
Zo heb ik ook de laatste 3 weken weer een feilloos systeem gehanteerd. Altijd handig terug te vinden wat je zoekt, gewoon op de eettafel, lekker binnen handbereik.

Niet alles wat ik in handen krijg komt op de stapel - neeeheee - er zit een echt systeem in. Alleen de dingen waar ik nog wat mee moet gaan op de stapel. Dus niet zomaar alle folders - alleen die folders waar wat in staat waar ik belangstelling voor heb komen natuurlijk in aanmerking. En wanneer ik dan na een week of drie die stapel door worstel kan gewoon de helft al in de papierbak. Die aanbiedingen uit die folders zijn allang niet meer geldig!!!

Om een héééééééél lang verhaal een beetje kort te houden - in deze stapel kwam ik de PIF tegen die ik zou versturen naar haar en haar. Shame on me!!!
Ik dacht dat het zelfgemaakte werkje van mij niet in de smaak viel - had er verder helemaal geen reactie op gehad of niets. Maar nu gaat het morgen in de brievenbus op het postkantoor. En wanneer ik dan niets hoor van de PIF, dan weet ik zeker dat het niet in de smaak viel...
Dus... Huize Steen en Astrid... het komt er aan!!!







En ja,... je hebt het goed gezien - de bovenste envelop is een blauwe...



Maarreh, nu jullie aan het woord. Hoe houden jullie de eindeloze stapels papier die via de brievenbus in je huis belanden in een overzichtelijk systeem??? En hoe doe je dat in periodes dat de tijd je te strak zit?


Ik kan wel een passende tip gebruiken...

woensdag 1 september 2010

Voor het eerst in mijn leven... inhaken...

Deze zomer na het afronden van het topje van mijn dochter, hier schrijf ik er over, had ik geen haakwerkje meer te doen. Gelukkig had ik nog een tasje met wat restjes katoen bij me. In een tijdschrift zag ik een foto van een ingehaakte hanger.






Een beetje grof gehaakt maar helemaal leuk. Helemaal passend in de sfeer van de omgeving.





En een stap voor stap werkbeschrijving...




Toevallig nog wat leuke kleurtjes bij elkaar kunnen scharrelen in roodtinten.




Op een rijtje ziet het er zo uit...




De kledinghanger vinden had nogal wat voeten in aarde... Op je vakantie adres zijn geen houten hangers op voorraad meestal zijn er er maar twee hangers per kast... en als ze er al waren - waren ze natuurlijk niet voor mijn gebruik -. Gelukkig gaan wij op vakantie in een regio waar kofferbakmarkten schering en inslag zijn. In de regio waar wij wonen bestaat dat niet eens - zijn er traditionele rommelmarkten.


We waren dus bij de kofferbakmarkten gebleven... Iedere dag is er wel ergens een kofferbakmarkt of iets anders waarbij men de klep van de auto open zet - hun hele hebben en houwen op straat mikt op een kleedje en het verkopen kan beginnen. Ik kan me daar ook nooit beheersen - de oude zooi van een ander is altijd leuker dan eigen oude zooi - maar moet er rekening mee houden dat al het gekochte ook weer mee naar huis moet, samen met de vakantiebagage. En dat is een beetje een lastige, zeker in combinatie met een partner die altijd alles oude zooi vindt en het liefst alles lekker weggooid. Maar gelukkig had ik deze keer een goed doel - een houten kledinghanger!!!

Best een beetje lastig - er waren er heel veel maar allemaal met kleding erop die naar mottenballen rook - en daar zat niets naar mijn gading bij. En het wilde ook niet lukken een hanger te kopen zonder het kledingstuk.

Tot,... er zo'n alleraardigst oud manneke krom gegroeid over zijn kleedje mij een hanger gaf. Hij zei dat hij niet aan kon zien dat niemand mij een hanger wilde verkopen en hij zou het goede voorbeeld geven. Want... wat je zaait zal je oogsten... zei hij een beetje harder zodat veel mensen het horen konden...

Natuurlijk ben ik in de periode daarna nog een aantal malen bij die man wezen 'shoppen'. Bij zulke bijzondere mensen kan je toch ook gewoon niet wegblijven???




In de vakantie, willekeurig, de kleurtjes aan elkaar gehaakt met vasten tot het werkje om de kledinghanger zou passen en vastgenaaid. Ik ben er helemaal blij van geworden!




Bij thuiskomst er snel een jurkje aangehangen om te kijken hoe dat zou staan en hangen. Het staat erg leuk en het hangen is ideaal, die ellendige bandjes van jurkjes en rokjes glijden er ten minste niet steeds weer af.




Later nog met andere katoenrestjes deze kinderhanger omgehaakt. Leuk om te doen en leuk om te zien. Zo kom ik ook weer eens van de restjes af.




De grote vraag die nu speelt is: Waar haal ik van die leuke oude houten hangers vandaan??? Die kinderhangers kan je overal wel krijgen maar die oude grote houten kledinghangers zijn volgens mij van de aardbodem verdwenen...




Wie heeft er een goede tip voor mij waar ik ze vandaan kan halen???



Is er nog iemand die belangstelling heeft naar de PIF actie waarover ik hier schreef??? Opgeven kan nog - alleen de eerste drie doen mee .- Dus kunnen er nog twee bij...