vrijdag 28 mei 2010

In de schaduw zitten...





Al enige tijd zit ik niet lekker in mijn vel.

De tijd is te strak, ontspanning gaat daardoor moeizaam en vermoeidheid slaat toe.

Ik dacht nog dat het te maken had met drukker zijn dan goed voor me is. Is het een leeftijdsding of ben ik zo toe aan een heerlijke lange vakantie. Dat laatste zowiezo.

Gisteren kwam ik voor mijn halfjaarlijkse controle bij de nefroloog en daar bleken niet alle onderzoeksresultaten naar wens te zijn. En hoewel ik weet dat het een beetje raar klinkt... Ik werd daar helemaal blij van!!!

Het ligt niet aan mijn leeftijd, voorjaarsmoeheid, het 'ikhebstressvoordevakantiesyndroom' of iets in die geest. Ik zit gewoon te laag met medicatie... Al langere tijd op zoek naar de bodem en afbouwen zolang het goed gaat. En het gebruiken van medicijnen stoort me niet meer, die fase heb ik al gehad.

Nu weet ik waar de bodem van de medicatie is. Ik heb hem onlangs gepasseerd...

Met een helemaal blij en tevreden gevoel kijk ik er naar uit om weer de draad van een paar dingetjes op te pikken. Bloggen en reageren op geblog, energieker voelen, huishouden, met plezier aan het werk, genieten van de zon, etc.

Let op:

IK KOM UIT DE SCHADUW EN LOOP ZO WEER IN DE ZON!

Dat je 't maar weet...

woensdag 12 mei 2010

Trouw aan jezelf...

Ik las dit en bedacht dat ik dat wilde delen met anderen.


Iets zeer kostbaars in je leven is je identiteit, je eigen persoonlijkheid. Je bént iemand. Mens met eigen gezicht, een eigen ziel. Zoals jij 'ik' zegt, zegt niemand 'ik'. Zoals jouw naam klinkt, klinkt niemands naam.

Je identiteit is je grootste bezit. Het is je verschijningsvorm, je gestalte in deze wereld. Je staat of valt ermee. Zonder identiteit ben je nergens. Naamloos, mens zonder gezicht.

Het is van levensbelang dat je je identiteit weet te bewaren. Dat je trouw bent aan jezelf. Evenals het van levensbelang is, dat je je steeds meer ontplooit -ontplooit in je specifieke gestalte. Je bent wie je bent, en juist daarom kun je nog veel duidelijker, nog veel mooier worden. In wat jou zo kenmerkt en siert, kun je een sterke groei doormaken.

Trouw zijn aan jezelf -het is niet altijd even gemakkelijk. Er is veel, dat je van jezelf kan vervreemden. Meestal gaat het om een sluipend proces. Des te meer dien je op je hoede te zijn.

Om te voorkomen dat je jezelf kwijtraakt, moet je telkens weer bij jezelf te rade gaan. Wie ben ik, wat wil ik, wat was ook al weer de bedoeling? Op deze manier kun je situaties vermijden, waarop je innerlijk niet berekend bent. Situaties, die je dwingen tot ingrijpende aanpassingen. Misschien leveren deze situaties je een bepaalde winst op, maar groter is het verlies. Je verliest jezelf. Blijf wie je bent, en word steeds méér wie je bent. Jij - je bent zo de moeite waard.


Tekst: Hans Bouma.

Rood met witte stipjes


Vandaag ga ik vertellen dat Ilse van Rood met witte stipjes een bijzonder leuke en bijzondere give-away actie heeft. Ik heb eens wat besteld bij haar webwinkeltje: Rood met witte stipjes waar ze de meest leuke dingetjes verkoopt. Nadat de betaling rond was kreeg ik in 'no time' mijn bestelling binnen. Daar had ze als extraatje nog een leuke verrassing bijgesloten.

Nu heeft ze een helemaal goede give-away actie met appeltjesstof van koka. Helemaal goed, ik zie al één van de meisjes met een leuk appeltjesrokje lopen. Maar eerst even winnen...

dinsdag 11 mei 2010

Misselijke moederdag...

Dit jaar met moederdag heb ik gewerkt tot half negen 's morgens. Dat is dan altijd een beetje jammer omdat ik vreselijk kan genieten van ontbijt op bed. Hoewel,... ik me al een paar dagen een beetje ziek, zwak en misselijk voelde. Vooral erg misselijk. Iedere keer wanneer ik wat had gegeten of gedronken golfde de misselijkheid door mijn lijfje. Die nacht heb ik op het werk een emmer binnen hand bereik gehouden. Toen ik tegen negenen thuis kwam waren de kippetjes al op maar papsie lag nog lekker te ronken in zijn mandje.
De kinderen waren enthousiast en door het decibelniveau was papsie in 'no time' beneden.
Er werd wat gesmoest en stiekem gedaan en ik moest me erg geduldig gedragen.



Lente had een envelop van school. De voorpret droop van haar gezicht af... In de envelop zat een rebus die ik moest oplossen. Lente ging het nakijken en ik kreeg een krulletje...
Ik moest de opdracht uitvoeren en ik rekende 'min of meer' wel op een lekkere doos chocolade...
Vooral wanneer je steeds misselijk bent zal dat goed bevallen...
In de koelkast kwam de geur van paprika's me tegemoet stond een mooi ingepakt kado. Qua afmeting kon het doorgaan voor een doosje chocolade.
Bij het uitpakken viel me het schaterlachen van de oudste twee en het spannende gezichtje van Lente me op.



Daar was een prachtig zelfgemaakte spiegel!!! Ik was daar erg opgelucht over blij mee. Gelukkig geen eten!!!



Ik kreeg ook een mooie broche waar Roos teleurgesteld over was omdat ze iets heel moois had gemaakt maar tijdens het strijken had de juf een missertje en legde de hama naar eigen inzicht weer terug die ik vandaag voor de derde dag draag.



En als laatste nog een prachtige mand met hyacinten nog volop in knop.



De dag verliep verder rustig. 's Morgens naar mijn moeder waar ik de tijd half kotsend heb uitgezeten. Na het bezoek aan mijn moeder ben ik lekker in mijn mandje gekropen, dit jaar liet ik het bezoek aan mijn schoonouders over aan man en kinderen.


En nu gaat het wat beter. Ik heb een weekje vakantie en het rustige tempo doet me goed. Rustig eten, bewuste keuzes maken en 's morgens wat langer in bed is heerlijk. En volgende week gaat het vast allemaal weer een stuk beter...

donderdag 6 mei 2010

Haken met zpagetti en refashion

Toevallig zag ik dit boekje in een tijdschrift met een paar leuke fotootjes erbij van ontwerpjes die waren gemaakt met zpagetti. Ik heb eerst maar eens gegoogled op dat grappige idee.




Omdat ik wel een soort van haakfan ben, bij periodes, en zpagetti bij mij geen bellen laat rinkelen en ik dat eigenlijk niet zo goed kan hebben - dat er iets nieuws is en ik dan niet weet wat het is of hoe het moet heb ik me snel naar een winkel gehaast om dat leuke boekje te kopen.
En wat zag mijn oog???
Een speciaal voor mij beginnende zpagetti liefhebbers bij elkaar geraapt pakketje met alle benodigdheden voor een 'kek' tasje.




Ik vroeg in die leuke winkel in al mijn onschuld of ze nog een assortiment van zpagetti hebben of verwachten.
Neeeeheeeeee, mevrouwtje - dat kan U beter zelf maken!!!
Die winkeljuffrouw zag al die vraagtekens boven mijn hoofd en voelde zich uitgenodigd het één en ander toe te lichten aan haar sukkelig kijkende klant mij.
Het zijn reststoffen vanuit de kledingindustrie die worden versneden en opgerold om te worden verkocht en dat heet zpagetti.
OOOOWWWWHHHH, dacht ik toen... ????????????????????????????????????
Een goed idee is het om uw oude jersey hoeslakens te verknippen in één lange rondgeknipte sliert of bv. oude tricot shirts...
Het begon een beetje te dagen en in gedachten ging ik het jersey beddengoed eens langs - O nee dat heb ik niet, het is niet prettig dat dat vaak in het midden van het bed ligt en aan de zijkanten je tegen de molton aankijkt, zeker wanneer de rek er een beetje uit is...

Op weg naar huis nog volop in gedachten over deze leuke manier van refashion. En een goedkope hobby waarschijnlijk. Wat oude uitgelubberde shirts verknippen of wegens gebrek daaraan op de rommelmarkt een paar oude muffe lappen tricot scoren en ik kan aan de gang.
Maar eerst het net gekochte tasje maken, misschien is het wel helemaal mijn dingetje niet.



Maar natuurlijk is het mijn dingetje wel. Grote haaknaald (nr. 12) voor het snelste resultaat en haken maar. In één avondje tot bijna bovenaan het tasje. Tweede avond handvat eraan, draden afwerken, bloemetje haken en erop vastzetten.

TAAADAAA, zie hier het resultaat!!!!!!!!!!






Dat refashion kom ik wel eens tegen bij Kronova en dat heeft zeker mijn aandacht. En wie ziet aan zo'n hip tasje nou dat het eerst een laken of rompertje is geweest???
Natuurlijk weet ik wel dat dit een versuitdefabriekpakketje is geweest maar alleen het idee dat ik met een tasje rond loop en niemand ziet dat het iets anders is geweest geeft me een ............. gevoel.






Ik ga daar zeker eens iemand mee verrassen. Wanneer heb ik 100 blogs??? Of eeehhh, 50 volgers??? Is mijn eerste jaar al om??? Of zal ik een zomaar 'dingetje' doen???


maandag 3 mei 2010

Huize Steen

Deze is speciaal voor jou Huize Steen omdat je rond deze periode de verjaardag van je éénjarige blog viert en ik daar blij om ben voor jou en voor mezelf, want ik lees zo graag je stukjes...
Natuurlijk doe ik mee met je give-away actie - vooral omdat het zo spannend is en dat je het geheim gaat houden...

zaterdag 1 mei 2010

De tuin is klaar voor het buitenleven...

Afgelopen weekend, het weekend voordat de moesson is begonnen, hebben wij het eerste deel van de tuin beet gepakt. Het was een zooitje geworden, met tegels die meer groen dan geel waren.





In sommige hoeken van de tuin lagen nog best grote hopen met bladeren jawel, al vanaf de herfst...



Alles is netjes aangeveegd, de kinderen hebben goed meegeholpen.




De grijze bak kwam helemaal vol met allerlei ellende wat de winter niet had overleefd of wat was stuk gevroren. Gelukkig blijft mijn kopjesrekje altijd in orde. Het kost me alleen, na iedere winter, een ander setje kopjes maar dat geeft niets, want dan kom ik ook eens van die spuuglelijke dingen af...



Eén stenen bloempotje heeft het overleefd, voor de rest is alles weggedaan.



De oudhollandse pannetjes en keteltjes blijven altijd goed te gebruiken. Ik moet binnenkort eens op pad met de kinderen om de pannen te vullen met gezellige éénjaarsbloemen. Makkelijk hoor - gooi ik ze in de herfst weer weg. Waarschijnlijk is de meivakantie daar een geschikt moment voor. Wat knappen de tuintegels altijd enorm op van de hogedrukspuit...



Uiteindelijk ziet dit deel van de tuin er netjes uit. Het terras waar we altijd zitten is weer glad en klaar voor gebruik.



Het hele deel achter de woonkamer is dus netjes, alleen de buxusbollen weer proberen een beetje rond te maken.


Maar om het hoekje... waar het grootste deel van de tuin is - waar we altijd het zwembad neerzetten, de was hangen en de auto parkeren - is het leed niet te overzien. Daar lijkt is het een grote wildgroei. Daar is zoveel werk te verzetten, daar staat de zon op, daar is het altijd nog groener dan groen. Zowel de tegels als de begroeing... Daar hebben we meer dan een éénmalige opknapdag voor nodig - om dat voor elkaar te krijgen.
Lente bracht vast de onkruidverdelger naar die kant...
Gelukkig regent het nu pijpenstelen - een beter excuus om je niet aan het tuin opknappen te wagen bestaat er gewoon niet...
Nu zijn de kijderen deze week, net als papa, vrij... helaas moet ik werken... Wellicht dat er deze week een droge dag is??? Want de tweede week van de vakantie heb ik ook vrij...