Familieweekend

Ieder jaar gaan we met mijn familie een weekendje weg, met 35 personen in één huis.
We hadden dit jaar in april een huis in de buurt van Giethoorn.



Het huis had een groot grasveld eromheen met speelgoed...




... en een trampoline.




In Giethoorn moet je een boottochtje doen om 'Nederlands Venetië' te bekijken. Want wat is er leuker voor een schippersfamilie dan varen in je vrije weekend... Niet dat de jonge kinderen daar belangstelling voor hebben... die doen gewoon gezellige spelletjes met elkaar. Ons nichtje had dit weekend Pompom mee naar huis - die haalde ook zijn hart op en ging overal mee naartoe. Wat zal er een fijn verslagje geschreven worden in het dagboekje van Pompom met vele foto's.

Toevallig waren er de 'hoe-verkoop-ik-mijn-veel-te-dure-jacht' dagen in Blokzijl. Erg leuk, goede sfeer, fantastisch winkeltje ontdekt, live muziek en voor de kleintjes een minidraaimolentje.

Ter afsluiting weer uit eten op zondag en daar wilde Roos met haar achter-achternichtjes uit Drente op de foto. Ze zien elkaar zo weinig. Er moeten al bruiloften of begrafenissen zijn willen we elkaar tegenkomen. Natuurlijk ieder jaar met het familieweekend...

Wij hebben dit weekend eens nagedacht wat die meisjes van elkaar waren. Hun moeder is de dochter van mij broer en we schelen niet zo bijzonder veel in leeftijd. (Dus ben ik haar tante - en ben ik van haar dochters de oud-tante. Dat maakt haar mijn nicht en haar kinderen mijn achternichtjes. Zijn dan mijn kinderen en haar kinderen achter-achternichtjes en neefje??? Dat is wel heel ver weg in de familie... en het voelt zo dichtbij. Wellicht heeft dat meer met leeftijd en intresses te maken.

Op de heenreis waren wij in de omgeving van Giethoorn en vroegen wij ons af of er al elektriciteit was uitgevonden daar. Het was een begonnen te schemeren, ik reed op een smal paadje wat bij ons in de Randstad dienst doet als fietspad en nergens een reflectie paaltje, lantaarnpaal of andere vorm van hulpmiddelen om op de weg te blijven te vinden. Toen we dan ook nog een vrachtwagen moesten passeren op dat paadje kreeg ik wel een beetje zwetende handen voor zover ik die nog niet had. Met de rechterwielen bijna in het slootje passerden wij elkaar en die chauffeur deed nog een zeer sympathiek gebaar - waarschijnlijk omdat ik niet helemaal direct voor zijn 'grote autootje' de sloot in reed. Het verdere weekend ervoor gezorgd niet meer in schemer en donker buiten de deur te zijn in de auto en op de terugweg een foto van dat weggetje genomen om die fijne momenten nog eens te kunnen herleven...