De vergeten verjaardag...

Zo, dus gisteren was mijn verjaardag...

De avond van te voren ging ik vroeg naar bed, ik dacht dat het dan des te sneller mijn verjaardag zou zijn!!!

Op de dag zelf was ik vlotjes uit de veren, vol verwachting klopte mijn hart - altijd spannend wat er weer zou gebeuren dit jaar - welk lied zou worden vertolkt bij het ontbijt???

Ik zat en at en er gebeurde helemaal niets. Ik hoorde ergens iemand zeggen dat hij laat was - wilde vandaag maar eens lekker vroeg gaan beginnen...

Iedereen deed zijn eigen ding ondertussen en alleen Lente en ik zaten nog aan de tafel, mijn humeur zakte tot ver onder nul. Ik voelde verdriet en dacht dat mij dit nooit zou kunnen overkomen...

Lente zei zachtjes tegen mij dat we moesten zingen... zij wist het dus nog... Normaal gesproken ben ik degene die een lied inzet maar op mijn eigen verjaardag heb ik verwachtingen van een ander, wellicht ging het daar fout. Dat mijn verwachtingspatroon te hoog was. Ik voelde een traan in mijn oog opkomen en later zelfs op mijn wang...

Het onbijt smaakte me niet meer en met een brok in mijn keel bleef ik maar een beetje bij die tafel zitten... Mijn telefoon tingelde - een SMSje

Uiteindelijk viel er ergens een kwartje...

Oooooohhhwwww, je bent jarig vandaag... helemaal vergeten...

Stoïcijns nam ik de felicitaties in ontvangst, de teleurstelling was te groot om nog gezellig mee te doen. Ik vroeg me af of ik nou eerst een SMSje moest krijgen - van mijn zus om me te feliciteren - dat ze mijn telefoon horen tingelen - voordat ze door hebben dat er een speciale dag is...

Toen iedereen de deur uit was gewerkt en mijn hulp een kwartiertje later kwam zei zij als eerste bij binnenkomst: "Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, leuke verrassingen gehad vanmorgen???" stilte



Gefrusteerd ging ik naar het werk - daar baalde ik ook al ontzettend van. Al die jaren heb ik niet gewerkt met mijn verjaardag maar dit jaar doen we een verplichte scholing van 4 dagdelen. Het onderwerp is 'de dialoog' en deze tweede keer zijn er acteurs bij... ook leuk... ik ben dol op een beetje een goed rollenspel...



Deels fietsend en deels lopend 'glee' ik naar mijn werk. Daar werd ik leuk ontvangen, iemand had het onthouden yesyesyes...

Met de collega's die dichtbij de locatie wonen vanwaar we vertrokken in het busje - waar we normaal gesproken de hangjeugd en consorten mee van de straat plukken - naar een omliggend dorp om te dialogen.

Daar stonden voor de deur nog een aantal collega's te wachten waarvan er ééntje een gezellig verjaardagslied inzette...

Wellicht werd het toch nog een leuke dag...

Ik probeerde een beetje op de achtergrond te blijven maar mijn fijne collega's wilden er niets van weten, opmerkingen als: 'Je zou maar jarig zijn vandaag' waren niet van de lucht. Ik ontspande... en toen de juf had gezegd dat ik een íntense luisteraar ben begon de zon door te breken - leuk mens... die juf...

Na een ochtendje dialogen weer terug in het busje en hoorde ik de chipmunks zingen o nee dat is mijn ringtone Mijn zoon belde dat hij niet naar de overblijf was maar thuis was gaan eten. Na een kort praatje zei hij dat er een leuke verrassing op mij zou wachten thuis...

Vol verwachting klopte mijn hart weer...

Bij thuiskomst zag ik op de achterdeur een fijn briefje hangen, Joey wordt later dokter, die hebben ook allemaal zo'n regelmatig, duidelijk leesbaar, handschrift...






Ik was helemaal ontroerd door mijn fijne zoon met zijn fijne briefje...





...en binnen ging de verrassing gewoon door... Overal waren slingers omheen gedraaid...




...dan wel weer alle touwtjes uit de papieren slingers getrokken, maar dat mocht de pret niet drukken. ...zelfs Dora was van de partij...







...ook de postbode was geweest...








Manlief kwam thuis met een giga bos bloemen...






...fijn kaartje eraan met een fijne tekst...

...de hele dag verder verliep zoals een verjaardag hoort te verlopen... koken, afwassen, haasten, zwemles

En deze morgen kreeg ik de ultieme verrassing: ontbijt op bed!!!
Kopje thee, glas jus d'orange en een beschuitje met olifantenritselz (vruchtenhagel)

Nu vraag ik me af hoe de kinderen dat zo hebben opgepikt. Was mijn teleurstelling zo duidelijk??? JA DUS!!!! and so be it