De laatste vakantiedagen gingen vlotjes voorbij. Het weer was vorige week nog redelijk dus nog tijd om met het gezin te zwemmen en andere uitjes te doen. We hebben meegedaan met een drum-tas-tic clinic in Ahoy, zijn nog een dagje wezen varen en hebben ons door het gevoel laten leiden. Geen strakke tijdsplannen en geen horloges om. Behalve papa, want die was al aan het werk maar mama had weer een weekje vrij.
Helaas hoorden wij vorige week dat de juf van Lente van vorig schooljaar afgelopen woensdag overleden was. De kinderen moesten eigenlijk dinsdag weer de eerste dag naar school maar dat werd ivm de uitvaart een halve dag. Een verdrietige eerste schooldag voor de hele school... Vandaag, woensdag, weer een halve schooldag en het ritme komt er nauwelijks in. Ik voel dat ik me verzet met hand en tand om weer in het dagelijkse ritme te komen. Ik vond het allemaal wel prima - een beetje rondlummelen en doen wat de dag ons bracht...
Gisteren was ik de hele dag van slag van de strijd met het ochtendritueel, de verdrietige sfeer op school en het gevoel dat de vakantie voor dit schooljaar weer voorbij is. Maar vandaag ging het ochtendritueel weer zo moeizaam - lastig om uit bed te komen - voor ons allemaal - opschieten met aankleden en eten - voor ons allemaal - in de regen op de fiets - voor ons allemaal - weer op tijd terug bij het schoolhek zijn en om 14.00 bij de tandarts - voor ons allemaal...
Maar Lente trekt zich nergens iets van aan en zij leeft haar eigen leven, met of zonder strak in de tijd te zitten...
...zij maakte een fijne uitnodiging en hing die op de deur. Wij zijn erg benieuwd naar het tooneelstukje met een dasje. Wij hebben ons hier ingesgrefen... om het gevoel van alle tijd van de wereld maar weer even vast te grijpen en te houden...
En in een volgende blogje ga ik vertellen over de post die ik ontvangen heb van haar, en over het dagje varen en over het laatst afgeronde projectje en over ons mini moestuintje en over de zonnewering en over het onlangs gestartte projectje en over de drum-tas-tic clinic en over de versierde eierkoeken en over de PIF en over de andere dagelijkse beslommeringen die me dan te binnen schieten...
Wat een nare start heb je dan.
BeantwoordenVerwijderenVolgende week begint het hier weer allemaal, ik moet maar eens op zoek gaan naar mijn horloge die draag ik ook al weken niet ;-)
Wat een triest begin van het schooljaar.
BeantwoordenVerwijderenFijn wel dat jullie nog een paar toffe vakantiedagen gehad hebben voor je weer in de structuur terecht kwam.
Wat een vervelend begin van het schooljaar.
BeantwoordenVerwijderenHier was ook even wennen weer om naar school te gaan.
Jeetje, wat een verdrietige start.
BeantwoordenVerwijderenDe uitnodiging is prachtig!
jasses wat naar die juf overleden...
BeantwoordenVerwijderengeniet van de laatste vrije dagen vand e vakantie en je toneelstuk en ik ben natuurlijk erg benieuwd naar jouw minimoestuin verhaal :-)
Jeetje, wat naar zeg, dat de juf is overleden.
BeantwoordenVerwijderenWij beginnen maandag weer, zal ook wel weer wennen zijn.